Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(de un crimen)

  • 1 crimen

    crimĕn, ĭnis, n. [st2]1 [-] accusation, grief, chef d’accusation, reproche, plainte. [st2]2 [-] cause (réelle); prétexte. [st2]3 [-] accusé (poét.). [st2]4 [-] sujet d'accusation, crime, faute, délit, tort. [st2]5 [-] commerce illicite, galanterie, adultère, déshonneur, infamie. [st2]6 [-] auteur d'un mal, coupable d'un crime.    - in aliquem crimen intendere (inferre): porter une accusation contre qqn.    - dare alicui crimini pecuniam accepisse: accuser qqn d’avoir reçu de l’argent.    - esse in crimine: être poursuivi en justice.    - in crimen vocari: être accusé.    - crimen defendere: combattre une accusation.    - illa diluam quae de peculatu mihi iste objecit, Cic.: je me laverai de son accusation de péculat.
    * * *
    crimĕn, ĭnis, n. [st2]1 [-] accusation, grief, chef d’accusation, reproche, plainte. [st2]2 [-] cause (réelle); prétexte. [st2]3 [-] accusé (poét.). [st2]4 [-] sujet d'accusation, crime, faute, délit, tort. [st2]5 [-] commerce illicite, galanterie, adultère, déshonneur, infamie. [st2]6 [-] auteur d'un mal, coupable d'un crime.    - in aliquem crimen intendere (inferre): porter une accusation contre qqn.    - dare alicui crimini pecuniam accepisse: accuser qqn d’avoir reçu de l’argent.    - esse in crimine: être poursuivi en justice.    - in crimen vocari: être accusé.    - crimen defendere: combattre une accusation.    - illa diluam quae de peculatu mihi iste objecit, Cic.: je me laverai de son accusation de péculat.
    * * *
        Crimen, criminis, n. g. Cic. Crime, Cas qu'on a commis.
    \
        Crimen. Cic. Blasme, Reprehension, Accusation de quelque cas que le repreneur ou l'accusateur pretend estre punissable.
    \
        Frustra mala omnia ad crimen fortunae relegamus. Quint. Pour neant rejectons nous le blasme de noz maulx sur fortune, C'est folie d'en blasmer fortune, D'en donner le blasme à fortune.
    \
        Proditionis crimen inferre alicui. Cic. L'accuser de trahison.
    \
        Acerbare crimen alicuius. Claud. Aigrir.
    \
        Adducere in crimen. Plin. Blasmer, Coulper, Encoulper.
    \
        Falsi criminis reum agi. Ouid. Estre accusé d'un faulx crime.
    \
        Auertere crimen in aliquem. Quintil. Rejecter le blasme sur aucun.
    \
        Dare crimini. Cic. Blasmer, Accuser.
    \
        Eluere crimen. Ouid. Purger, S'en laver.
    \
        Excutere a se crimen. Quintil. Se descharger.
    \
        Exhibere tacitum crimen aliqua nota. Seneca. Manifester.
    \
        Facere crimen. Cic. Commettre un crime, ou Faire une faulte.
    \
        Habere crimen ab aliquo. Cic. Le scavoir et tenir d'aucun.
    \
        De aliquo crimen habere virgo dicitur. Ouid. Quand elle est engrossie d'aucun.
    \
        Induere crimen alicui. Stat. Le charger de quelque cas, et luy mettre à sus.
    \
        Inferre alicui crimina. Cic. Luy mettre à sus quelque cas.
    \
        Insequi crimen alicuius. Ouid. Persecuter, Punir le peché, et la faulte d'aucun.
    \
        Manifestus criminum. Tacit. Convaincu des cas.
    \
        Molitur crimina. Tacit. Il machine et aposte une accusation, Il forge.
    \
        Anteactae vitae crimina purgare. Quintil. Se justifier ou purger et laver des crimes.
    \
        Loco criminis putare aliquid. Cic. Le tenir et estimer à crime.
    \
        Rescindere crimina alicuius. Ouid. Renouveler, Remettre en avant et en memoire, Ramentevoir.
    \
        Nefario crimine solui. Cic. Estre delivré et deschargé.
    \
        In crimine esse. Cic. Daretque operam vt is eo crimine damnaretur, ne ipse esset in crimine. De paour qu'on ne l'accusast de ce cas.
    \
        Vita rustica quam tu probro et crimini putas esse oportere. Cic. Que tu estime estre reprochable.
    \
        Trahere crimen in se. Ouid. Prendre sur soy.
    \
        Trahere in crimen. Tacit. Mesler aucun parmi une accusation, comme estant des complices.
    \
        Transferre crimen a se in alium. Cic. Se descharger du blasme ou crime, et en charger un autre, Luy en jecter le chat aux jambes.
    \
        Venire in partem criminis Ouid. Estre participant du cas.
    \
        In crimen vocare aliquid, pro Crimini dare. Cic. Blasmer, Accuser, Reprendre.
    \
        Crimen. Terent. Faulx rapport, Faulx souspecon.

    Dictionarium latinogallicum > crimen

  • 2 crimen

    crīmen, ĭnis, n. [contr. for cernimen, from cerno, II. C.]; lit., a judicial decision, verdict, judgment; hence, transf., like the Gr. krima, of the subject of such a decision, and with partieular reference either to the accuser or to the accused.
    I.
    Subject., or with reference to the accuser, a charge, accusation, reproach; esp. when unfounded, a calumny, slander (very freq. in every period and species of composition):

    criminin' me habuisse fidem?

    Plaut. Bacch. 4, 3, 15; cf. Ter. Hec. 5, 2, 13:

    hae litterae fidem Persei criminibus fecerunt,

    Liv. 40, 23, 9:

    cum respondero criminibus,

    Cic. Planc. 2, 4:

    se falsis criminibus circumventum,

    Sall. C. 34, 2; cf.:

    crimen falsum,

    Cic. Quint. 2, 8; Hor. C. 3, 7, 14:

    criminibus adversariorum in invidiam venire,

    Nep. Epam. 7, 3:

    sermones pleni criminum in Patres,

    Liv. 6, 14, 11:

    crimina et suspiciones,

    id. 40, 15, 3:

    tanti maleficii crimen probare te censes posse talibus viris, si, etc.,

    Cic. Rosc. Am. 26, 72:

    sceleris maximi,

    id. Cael. 23, 56; cf. id. ib. 27, 65; id. Sull. 24, 8:

    istius conjurationis,

    id. ib. 4, 12:

    avaritiae,

    id. Verr. 2, 2, 78, § 192; 2, 5, 1, § 2:

    veneficii,

    Quint. 5, 7, 37:

    ubi est crimen quod reprehenditis?

    i. e. the point of the accusation, Cic. Sest. 38, 80 Halm ad loc.:

    quo enim illi crimine peccatoque perierunt?

    id. Cael. 30, 71:

    haec causa est omnium horum scelerum atque criminum,

    id. ib. 25, 61;

    so (approaching the signif. II. A. infra), id C. Norbano in nefario crimine atque in fraude capitali esse ponendum,

    id. de Or. 2, 48, 199 Sorof ad loc.:

    era in crimen veniet,

    Ter. Hec. 3, 1, 55 (era male audiet, Don.):

    quid? sciebas tibi crimini datum iri?

    would be made a reproach? Cic. Verr. 2, 5, 29, § 74; cf. Ov. M. 1, 766:

    crimen adferre,

    Cic. Rab. Post. 10, 27; cf.:

    crimen inferre, offerre,

    id. Lael. 18, 65:

    in quos crimen intendebatur,

    Liv. 9, 26, 11:

    esse in crimine,

    to stand charged with, Cic. Verr. 2, 4, 45, § 100:

    propulsare,

    id. Sull. 4, 12:

    defendere,

    to repel, confute, id. ib.; Ov. M. 13, 303;

    and opp. obicere,

    Quint. 6, 3, 69:

    repellere, transferre,

    id. 4, 2, 26 et saep.— Poet.: belli, pretexts (causae), Verg. A. 7, 339.—
    * B.
    Meton. (abstr. pro concreto), an object of reproach or invective:

    perpetuae crimen posteritatis eris,

    Ov. Tr. 4, 9, 26.—
    II.
    Object., or with reference to the accused, the fault complained of, a crime, fault, offence (freq., but rare in ante-Aug. prose).
    A.
    Lit.
    1.
    Ingen.:

    foedati crimine turpi,

    Lucr. 3, 49:

    cum haec (causa) non in crimine aliquo, quod ille posset infitiari... consisteret,

    Cic. de Or. 1, 40, 182 Sorof ad loc.:

    crimen meum indicare,

    Liv. 40, 12, 10; 41, 25, 6:

    carendum non solum crimine turpitudinis, verum etiam suspicione,

    Quint. 2, 2, 14:

    cum quidam crimen ultro faterentur,

    Suet. Claud. 36:

    velut crimen taedas exosa jugales,

    Ov. M. 1, 483:

    non prodere vultu,

    id. ib. 2, 447:

    scire,

    id. ib. 2, 614:

    hoc si crimen erit, crimen amoris erit,

    Prop. 2 (3), 30, 24; cf.:

    tuum crimen erit,

    thy fault, id. 2 (3), 28, 2:

    crimina et innoxios discernere,

    Tac. A. 1, 55.—Ovid in his Tristia very freq. calls the offence on account of which he was banished crimina or crimen, interchanging it with error, e. g. 1, 9, 64; 2, 3; 2, 207; 3, 5, 52; 3, 6, 26 al.—
    b.
    Of inanim. objects:

    crimina brassicae sunt, animae gravitatem facere, etc.,

    fault, defect, Plin. 20, 9, 35, § 91.—
    2.
    In partic., the crime of lewdness, adultery, Ov. M. 9, 24; Sil. 6, 634.—
    B.
    Meton.
    1.
    An object representing a crime:

    et rupit pictas, caelestia crimina, vestes, i. e. deorum adulteria,

    Ov. M. 6, 131; cf.:

    tum paries nullo crimine pictus erat,

    Prop. 2, 6, 34 (2, 5, 26 Bip.):

    impressā signat sua crimina gemmā,

    a letter containing her crime, Ov. M. 9, 566.—
    2.
    A cause of a crime, a criminal:

    se causam clamat crimenque caputque malorum,

    Verg. A. 12, 600; cf.:

    a pereant Baiae, crimen amoris, aquae,

    Prop. 1, 11, 30:

    Crimen et illa fuit... Myrrha,

    id. 3, 19 (4, 18), 15.

    Lewis & Short latin dictionary > crimen

  • 3 crimen

    crīmen, minis, n. (v. cerno = *crino, wie griech. κρινα v. κρίνω), der Gegenstand richterlicher Entscheidung, die Beschuldigung, Anschuldigung, Anklage, der Beschuldigungs-, Anklagepunkt u. übh. der anklagende Vorwurf u. (sofern der Vorwurf unbegründet ist) die Verleumdung, I) subjectiv: 1) eig.: auctor criminis, Cic.: crimen sine accusatore, sententia sine consilio, damnatio sine defensore, Cic.: cr. ambitus, Cic.: cr. maiestatis, Beschuldigung des Majestätsverbrechens, Cic.: cr. proditionis, Nep.: cr. avaritiae (Ggstz. liberalitatis laus), Cic. – cr. regis, gegen den K., Liv.: aber (m. subj. Genet.) crimina Persei, Liv.: crimina in patres, Liv. – sermones pleni criminum in patres, Liv.: omnia (erant) criminum inter ipsos plena (voller gegenseitiger Beschuldigungen), Liv. – reliquum est crimen de veneno, Cic. – cr. atrox, Liv.: cr. acerbum, Quint.: cr. caecum erat, lag im Dunkel, Liv.: cr. falsum, Ggstz. verum, Cic.: er. magnum, Cic.: cr. meum (tuum, suum), bald = von mir (vorgebrachte), bald = gegen mich, Cic.: cr. navale, in betreff der Schiffsleute, Cic. – cr. merere, einen Vorwurf auf sich laden, Tac.: cr. propulsare, defendere, Cic., Ggstz. cr. obicere, Quint.: cr. purgare, Cic.: facere sibi cr., Cic., od. afferre cr., Cic., zuziehen: in cr. vocare, Cic., od. adducere, Plin., anschuldigen, anklagen: in cr. vocari, Nep., od. venire, Ter., angeschuldigt, angeklagt werden: in crimina attrahi (hineingezogen werden), Tac.: fingere alci alcis rei cr., einen fälschlich anklagen, -anschuldigen, Prop.: dare alci alqd crimini, zum Vorwurf machen, Cic.: esse crimini, zum Vorwurf gereichen, Cic.: esse in crimine, angeschuldigt werden, Cic.: ubi est crimen (ein Beschuldigungsgrund)? Cic.: qui crimine eo damnaretur, deshalb, Cic.: invidiae crimine accusari, gehässigerweise angeklagt werden, Nep.: alqm arcessere crimine ambitus, anklagen wegen A., Cic.: quae te mihi crimina mutant? Verleumdungen, Verunglimpfungen, Prop. – 2) meton., die Anklage = der Gegenstand des Vorwurfs, perpetuae cr. posteritatis eris, wirst von ihr geschmäht werden, Ov. trist. 4, 9, 26; vgl. Ov. am. 3, 7, 4. – II) objektiv, die angeklagte Schuld, das Vergehen, Verbrechen, 1) eig.: a) im allg. (s. Weißenb. Liv. 40, 12, 10 wo er fälschlich Stellen aus Cic. anführt u. 45, 24, 4): crimen meum, Liv.: crimen ultro fateri, Suet.: hoc si crimen erit, crimen amoris erit, Prop.: tam formosa tuum mortua crimen erit, deine Schuld, Prop.: qui nos poenā, non crimine liberant, Liv. – crimen est m. folg. Infin., cum crimen meum sit vicisse, Sen. contr. 10, 2 (31), 1; vgl. Apul. de apol. 25. – v. lebl. Subjj., brassicae crimina, Fehler, Plin. 20, 91. – b) insbes. das Verbrechen der Buhlerei, der Ehebruch, Ov. met. 9, 24. Sil. 6, 634. – u. c) poet., crimina belli, Krieg erregender Hader, Verg. Aen. 7, 339. – 2) meton.: a) der ein Laster darstellende Gegenstand, das Laster, das Verbrechen, et rupit pictas, caelestia crimina (der Götter Ehebruch), vestes, Ov.: concepta crimina, das verbrecherisch empfangene Kind, Ov.: tum paries nullo crimine pictus erat, war mit keiner Darstellung des Lasters bemalt, Prop.: impressā signat sua crimina gemmā, den das Vergehen enthaltenden Brief, Ov. – b) der ein Vergehen veranlassende Gegenstand, die Schuld, se causam clamat crimenque caputque malorum, Verg.: at pereant Baiae crimen amoris aquae, die Schuld der Untreue, Prop. – / crimen als masc., illic duplicem ac geminum crimen admittunt, Ps. Cypr. de aleat. 6 extr.

    lateinisch-deutsches > crimen

  • 4 crimen

    crīmen, minis, n. (v. cerno = *crino, wie griech. κρινα v. κρίνω), der Gegenstand richterlicher Entscheidung, die Beschuldigung, Anschuldigung, Anklage, der Beschuldigungs-, Anklagepunkt u. übh. der anklagende Vorwurf u. (sofern der Vorwurf unbegründet ist) die Verleumdung, I) subjectiv: 1) eig.: auctor criminis, Cic.: crimen sine accusatore, sententia sine consilio, damnatio sine defensore, Cic.: cr. ambitus, Cic.: cr. maiestatis, Beschuldigung des Majestätsverbrechens, Cic.: cr. proditionis, Nep.: cr. avaritiae (Ggstz. liberalitatis laus), Cic. – cr. regis, gegen den K., Liv.: aber (m. subj. Genet.) crimina Persei, Liv.: crimina in patres, Liv. – sermones pleni criminum in patres, Liv.: omnia (erant) criminum inter ipsos plena (voller gegenseitiger Beschuldigungen), Liv. – reliquum est crimen de veneno, Cic. – cr. atrox, Liv.: cr. acerbum, Quint.: cr. caecum erat, lag im Dunkel, Liv.: cr. falsum, Ggstz. verum, Cic.: er. magnum, Cic.: cr. meum (tuum, suum), bald = von mir (vorgebrachte), bald = gegen mich, Cic.: cr. navale, in betreff der Schiffsleute, Cic. – cr. merere, einen Vorwurf auf sich laden, Tac.: cr. propulsare, defendere, Cic., Ggstz. cr. obicere, Quint.: cr. purgare, Cic.: facere sibi cr., Cic., od. afferre cr., Cic., zuziehen: in cr. vocare, Cic., od. adducere, Plin., anschuldigen, anklagen: in cr. vocari, Nep., od. venire,
    ————
    Ter., angeschuldigt, angeklagt werden: in crimina attrahi (hineingezogen werden), Tac.: fingere alci alcis rei cr., einen fälschlich anklagen, -anschuldigen, Prop.: dare alci alqd crimini, zum Vorwurf machen, Cic.: esse crimini, zum Vorwurf gereichen, Cic.: esse in crimine, angeschuldigt werden, Cic.: ubi est crimen (ein Beschuldigungsgrund)? Cic.: qui crimine eo damnaretur, deshalb, Cic.: invidiae crimine accusari, gehässigerweise angeklagt werden, Nep.: alqm arcessere crimine ambitus, anklagen wegen A., Cic.: quae te mihi crimina mutant? Verleumdungen, Verunglimpfungen, Prop. – 2) meton., die Anklage = der Gegenstand des Vorwurfs, perpetuae cr. posteritatis eris, wirst von ihr geschmäht werden, Ov. trist. 4, 9, 26; vgl. Ov. am. 3, 7, 4. – II) objektiv, die angeklagte Schuld, das Vergehen, Verbrechen, 1) eig.: a) im allg. (s. Weißenb. Liv. 40, 12, 10 wo er fälschlich Stellen aus Cic. anführt u. 45, 24, 4): crimen meum, Liv.: crimen ultro fateri, Suet.: hoc si crimen erit, crimen amoris erit, Prop.: tam formosa tuum mortua crimen erit, deine Schuld, Prop.: qui nos poenā, non crimine liberant, Liv. – crimen est m. folg. Infin., cum crimen meum sit vicisse, Sen. contr. 10, 2 (31), 1; vgl. Apul. de apol. 25. – v. lebl. Subjj., brassicae crimina, Fehler, Plin. 20, 91. – b) insbes. das Verbrechen der Buhlerei, der Ehebruch, Ov. met. 9, 24. Sil. 6, 634. – u. c) poet., crimina belli, Krieg er-
    ————
    regender Hader, Verg. Aen. 7, 339. – 2) meton.: a) der ein Laster darstellende Gegenstand, das Laster, das Verbrechen, et rupit pictas, caelestia crimina (der Götter Ehebruch), vestes, Ov.: concepta crimina, das verbrecherisch empfangene Kind, Ov.: tum paries nullo crimine pictus erat, war mit keiner Darstellung des Lasters bemalt, Prop.: impressā signat sua crimina gemmā, den das Vergehen enthaltenden Brief, Ov. – b) der ein Vergehen veranlassende Gegenstand, die Schuld, se causam clamat crimenque caputque malorum, Verg.: at pereant Baiae crimen amoris aquae, die Schuld der Untreue, Prop. – crimen als masc., illic duplicem ac geminum crimen admittunt, Ps. Cypr. de aleat. 6 extr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > crimen

  • 5 crimen

    English-spanish dictionary > crimen

  • 6 crīmen

        crīmen inis, n    [2 CER-], a judgment, charge, accusation, reproach: crimini credidisse, T.: fidem criminibus facere, L.: respondere criminibus: falsis criminibus circumventus, calumnies, S.: fictum, O.: cui crimina noxia cordi, scandals, V.: sermones pleni criminum in Patres, slanders, L.: sceleris maximi: ubi est crimen quod reprehenditis? i. e. the point of the accusation: crimine verso Arguit, etc., throwing back the charge, O.: sciebas tibi crimini datum iri? would be made a reproach?: Non tibi crimen ero, O.: Crimen, amor, vestrum, a reproach, Love, to you (i. e. to Cupido and Venus), V.: crimen inferre, offerre: in quos crimen intendebatur, L.: esse in crimine, to stand charged with: Cum tanto commune viro, shared, O.: sine crimine, blameless, H.: posteritatis, the reproach, O.: quae te mihi crimina mutant? slanders, Pr.— A crime, fault, offence: meum, L.: crimine ab uno Disce omnīs, V.: cui frigida mens est Criminibus, numbed by, Iu.: sere crimina belli, provocations, V.: malorum, the source, V.—Plur. for sing: video tuum, mea crimina, volnus, O.: impressā signat sua crimina gemmā, the recital of, O.
    * * *
    indictment/charge/accusation; blame/reproach/slander; verdict/judgment (L+S); sin/guilt; crime/offense/fault; cause of a crime, criminal (L+S); adultery

    Latin-English dictionary > crīmen

  • 7 crimen

    crimen crimen, inis n обвинение

    Латинско-русский словарь > crimen

  • 8 crimen

    crimen crimen, inis n преступление

    Латинско-русский словарь > crimen

  • 9 crimen

    crimen crimen, inis n вина, проступок

    Латинско-русский словарь > crimen

  • 10 crimen

    nm
    crime n
    crimen organizado racketeering

    Spanish-English Business Glossary > crimen

  • 11 crimen

    crīmen, inis n. [одного корня с cerno ]
    1) обвинение, упрёк (c. falsum C)
    c. meum C — обвинение, предъявленное мною или мне
    crimina alicujus L, Nep — выдвинутые кем-л. обвинения
    c. in aliquem L — обвинение, предъявленное кому-л.
    alicui c. alicujus rei inferre C и in aliquem c. intendere L — обвинять кого-л. в чём-л.
    in c. vocare C (adducere PM) — обвинять
    in c. vocari Nep (venire Ter) или esse in crimine Cбыть обвиняемым
    fingere alicui c. alicujus rei C — ложно обвинить кого-л. в чём-л.
    2) обвиняемый, преступник (causa, c. caputque malorum V; posteritatis c. esse O)
    3) вина, проступок, грех, преступление (fateri c. Su)
    crimini dare alicui aliquid C — ставить (вменять) кому-л. что-л. в вину
    4) прелюбодеяние (crimine creatus, sc. Alcides O; aliquem de crimine procreare Sil)
    5) недостаток, вред ( crimina brassicae PM)

    Латинско-русский словарь > crimen

  • 12 crimen organizado

    crimen organizado
    organisiertes Verbrechen

    Diccionario Español-Alemán > crimen organizado

  • 13 crimen

    crimen, inis, n., charge, accusation, Ti. 1:6 f.; crime, guilt, Mt. 12:5; A. 25:5.

    English-Latin new dictionary > crimen

  • 14 crimen

    crimen

    Dizionario Aragonés - Castellán > crimen

  • 15 crimen

    m.
    1 crime.
    cometer un crimen to commit a crime
    sería un crimen dejar al bebé solo (informal) it would be criminal o a crime to leave the baby on its own
    ¡ese corte de pelo es un crimen! (informal) that haircut is awful o criminal!
    crimen de guerra war crime
    crimen organizado organized crime
    crimen pasional crime of passion, crime passionnel
    2 transgression of the law, offense, evildoing, misdeed.
    3 delinquency, vitium, crime, wrongdoing.
    * * *
    1 (delito) crime
    2 (asesinato) murder
    \
    crimen pasional crime of passion
    * * *
    noun m.
    * * *
    SM
    1) (=asesinato) murder; (=delito grave) crime

    crimen pasional — crime of passion, crime passionnel frm

    2) * (=barbaridad)
    * * *
    a) ( delito grave) serious crime; ( asesinato) murder
    b) (fam) (pena, lástima) crime (colloq)

    qué crimen!it's wicked o criminal

    * * *
    = crime, felony, criminality.
    Ex. Some headings are vague and without scope notes to define them: ROBBERS AND OUTLAWS; crime AND CRIMINALS; ROGUES AND VAGABONDS.
    Ex. Every state has its own statutes and codes that may make the theft or mutilation of library materials a misdemeanor or even a felony.
    Ex. Matters of civility rather than criminality are the focus of the discussion.
    ----
    * cometer un crimen = commit + murder.
    * crímen de guerra = war crime.
    * crimen organizado = organised crime.
    * escena del crimen = scene of the crime.
    * escenario del crimen = scene of the crime.
    * lugar del crimen = scene of the crime.
    * * *
    a) ( delito grave) serious crime; ( asesinato) murder
    b) (fam) (pena, lástima) crime (colloq)

    qué crimen!it's wicked o criminal

    * * *
    = crime, felony, criminality.

    Ex: Some headings are vague and without scope notes to define them: ROBBERS AND OUTLAWS; crime AND CRIMINALS; ROGUES AND VAGABONDS.

    Ex: Every state has its own statutes and codes that may make the theft or mutilation of library materials a misdemeanor or even a felony.
    Ex: Matters of civility rather than criminality are the focus of the discussion.
    * cometer un crimen = commit + murder.
    * crímen de guerra = war crime.
    * crimen organizado = organised crime.
    * escena del crimen = scene of the crime.
    * escenario del crimen = scene of the crime.
    * lugar del crimen = scene of the crime.

    * * *
    1 (delito grave) serious crime; (asesinato) murder
    2 ( fam) (pena, lástima) crime ( colloq)
    es un crimen tirar así la comida it's a crime to throw away food like that
    ¡qué crimen ponerle ese nombre a la criatura! it's wicked o criminal to give the child a name like that ( colloq)
    Compuestos:
    war crime
    violent crime
    la lucha contra el crimen organizado the fight against organized crime
    crime passionel, crime of passion
    * * *

    crimen sustantivo masculino ( delito grave) serious crime;
    ( asesinato) murder;

    crimen pasional crime of passion;
    es un crimen tirar esta comida it's a crime to throw away this food;
    ¡qué crimen! it's wicked o criminal
    crimen sustantivo masculino serious crime
    Esp murder

    ' crimen' also found in these entries:
    Spanish:
    acordonar
    - alguna
    - alguno
    - autor
    - autora
    - confesar
    - consumarse
    - denunciar
    - desalmada
    - desalmado
    - desentrañar
    - escena
    - evidencia
    - exonerar
    - inducir
    - nefanda
    - nefando
    - pagar
    - siglo
    - testigo
    - brutal
    - cometer
    - compinche
    - escalofriante
    - esclarecer
    - espantoso
    - horroroso
    - involucrar
    - monstruoso
    - pasional
    - precintar
    - repugnante
    - resolver
    - suceso
    English:
    admission
    - admit
    - apprehend
    - associate
    - baffle
    - close
    - cold-blooded
    - commission
    - commit
    - copycat
    - cover
    - cover up
    - crime
    - disown
    - divorce
    - epidemic
    - eyewitness
    - foul
    - full-scale
    - grievous
    - haul
    - hideous
    - indiscriminate
    - innocent
    - involvement
    - mastermind
    - passion
    - plot
    - punishable
    - rampant
    - report
    - rope off
    - scene
    - sex crime
    - undiscovered
    - vicious
    - gang
    - hang
    - perpetrator
    - such
    * * *
    crimen nm
    1. [delito] crime [serious];
    el autor del crimen [de asesinato] the murderer;
    cometer un crimen to commit a crime
    crimen de Estado state crime;
    crimen de guerra war crime;
    crimen contra la humanidad crime against humanity;
    crimen organizado organized crime;
    crimen pasional crime of passion
    2. Fam [cosa horrible]
    es un crimen derrochar tanto dinero en una fiesta it's criminal to spend so much money on a party;
    ¡ese corte de pelo es un crimen! that haircut is awful o criminal!;
    sería un crimen dejar al bebé solo it would be criminal o a crime to leave the baby on its own
    * * *
    m crime;
    crimen sexual sex crime
    * * *
    crimen nm, pl crímenes : crime
    * * *
    1. (delito) crime
    2. (asesinato) murder

    Spanish-English dictionary > crimen

  • 16 crímen

    El diccionario Español-ruso jurídico > crímen

  • 17 crimen

    'krimen
    m
    1) Verbrechen n, Missetat f
    2)

    crimen capitalJUR Kapitalverbrechen n

    sustantivo masculino
    (literal & figurado) Verbrechen das
    crimen
    crimen ['krimen]
    Verbrechen neutro; crimen organizado organisiertes Verbrechen

    Diccionario Español-Alemán > crimen

  • 18 crimen

    m
    1) юр ( тяжкое) преступле́ние

    crimen de alta traición, de lesa patria — госуда́рственная изме́на; изме́на ро́дине

    crimen de lesa humanidad — преступле́ние про́тив челове́чества

    cometer, perpetrar un crimen — соверши́ть преступле́ние

    2) pred разг преступле́ние; вреди́тельство; (про́сто) кошма́р

    esa pintura es un crimen — э́то не жи́вопись, а мазня́!

    Diccionario Español-Ruso de Uso Moderno > crimen

  • 19 crimen

    БИРС > crimen

  • 20 Crimen laesae majestātis

    Преступление, заключающееся в оскорблении величества.
    Я не удивлюсь, что немцы на меня злятся: у них теперь кожа станет очень чувствительна и во всем им будет мерещиться crimen laesae majestatis. (И. С. Тургенев - М. М. Стасюлевичу, 14.(26.)II 1872.)
    Они [ литературные критики ] были в высшей степени неправы в борьбе за фальшь, которой обличение считали чуть ли не за crimen laesae majestatis. (А. А. Григорьев, Развитие идей народности в нашей литературе со смерти Пушкина.)
    А. С. Суворин напечатал - десять экземпляров ["Записок" Н. И. Греча ] с полным текстом без всяких "церзурных пробелов и точек" -, но даже и в этих экземплярах текст не был полным, ибо ряд мест "записок" Греча представлял собою в те времена явно недопустимое crimen laesae majestatis. (Р. В. Иванов-Разумник, Предисловие к книге: Н. И. Греч, "Записки о моей жизни".)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Crimen laesae majestātis

См. также в других словарях:

  • Crimen y castigo — Saltar a navegación, búsqueda Crimen y castigo (en ruso: Преступление и наказание) es una novela de carácter psicológico escrita por el autor ruso Fiódor Dostoievski. Fue publicada por primera vez en un diario llamado El mensajero ruso, en 1866,… …   Wikipedia Español

  • Crimen (canción) — Saltar a navegación, búsqueda «Crimen» Sencillo de Gustavo Cerati del álbum Ahí vamos Publicación 2006 Formato CD …   Wikipedia Español

  • Crimen sollicitationis — (latein: Das Verbrechen der Verführung[1]) ist ein moraltheologischer und kirchenrechtlicher Fachausdruck für einen sexuellen Übergriff im Rahmen der sakramentalen Beichte.[2] Den gleichen Titel trägt ein vatikanisches Dokument der Sacra… …   Deutsch Wikipedia

  • Crimen (song) — Crimen Single by Gustavo Cerati from the album Ahí vamos Released 2006 Format CD single Recorded …   Wikipedia

  • Crimen sollicitationis (document) — Crimen sollicitationis (Latin for the crime of soliciting ) was a letter sent in 1962 by Cardinal Alfredo Ottaviani, Secretary of the Sacred Congregation of the Holy Office, to all Patriarchs, Archbishops, Bishops and other Local Ordinaries,… …   Wikipedia

  • Crimen ferpecto — Saltar a navegación, búsqueda Crimen ferpecto Título Crimen ferpecto Ficha técnica Dirección Álex de la Iglesia Producción   Guión …   Wikipedia Español

  • Crimen sollicitationis — Saltar a navegación, búsqueda Para la canción de Ska P, véase Crimen sollicitationis (canción). La expresión en latín crimina sollicitationis se refiere a los acercamientos sexuales cometidos por sacerdotes antes, durante o inmediatamente después …   Wikipedia Español

  • Crimen de Cuenca — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase El crimen de Cuenca (desambiguación). El Crimen de Cuenca consistió en una serie de errores judiciales y policiales con tortura y penas de prisión para los acusados. Ocurrió… …   Wikipedia Español

  • Crimen pasional — Saltar a navegación, búsqueda Escena de triángulo amoroso según la ve el pintor Ingres en esta escena de Paolo y Francisca de Rimini de la Divina Comedia de Dante Alighieri. Los celos son un poderoso sentimiento …   Wikipedia Español

  • Crimen (Römisches Recht) — crimen bezeichnete im Römischen Recht dasjenige Unrecht, das öffentlich geahndet wurde. Im strengen Sprachgebrauch wurde es vom zivilrechtlichen Unrecht (delictum) unterschieden. Bedeutung Das Wort stammt von gr. krinein, lat. cernere, scheiden,… …   Deutsch Wikipedia

  • Crimen solicitationis — Crimen sollicitationis (latein: Das Verbrechen der Anstiftung) war ein vatikanisches Geheimdokument der Sacra Congregatio Sancti Officii (Heilige Kongregation des Heiligen Offizium), heute die Congregatio pro doctrina fidei (Kongregation für die… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»